ای آفتاب یغما ای از امیر معزی نیشابوری غزل 48

1 ای آفتاب یغما ای خَلُّخی نژاده هم ترک ماه رویی هم حور ماه زاده

2 هستی به مهر و خدمت استاده و نشسته هم در دلم نشسته هم پیشم ایستاده

3 گه راز من‌گشایی زان زلفکان بسته گه اشک من‌گشایی زان دو لب‌گشاده

4 تو سیم ساده داری در زیر مشک سوده من لعل سوده دارم بر روی سیم ساده

5 گر بی تو شادی آرم یارم مباد شادی ور بی‌تو باده نوشم نوشم مباد باده

6 دارم ز دست عشقت دو دست بر سر و دل بر سر یکی فکنده بر دل یکی نهاده

7 از دیده آب ریزم وز دل فروزم آتش با هر دو چیز هستم خرمن به باد داده

8 دیدم بسی عجایب زین طرفه‌تر ندیدم چشمی پرآب و آتش بر خرمن اوفتاده