ای از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 2446

1 ای شهسوار خاص بک کز عالم جان تاختی میخانه‌ها برهم زدی تا سوی میدان تاختی

2 چون ساکنان آسمان خود گوش ما برتافتند تو سبلتان برتافتی هم سوی ایشان تاختی

3 ای تو نهاده یک قدم بگذشته از هر دو جهان آه پس کدامین عرصه بد تا تو بر اسبان تاختی

4 خود پرده‌ها و قافیه وآنگه خراب عشق تو تو پرده‌ای نگذاشتی چون سوی انسان تاختی

5 عقل از تو بی‌عقلی شده عشق از تو هم حیران شده مر جسم را خود اسم شد تو چونک بر جان تاختی