ای شب،نه ز زلف اوست بر از ظهیر فاریابی رباعی 39

1 خدایگان صدور زمانه صدرالدّین تویی که طلعت تو نوردیده خردست

2 از آن به رقص درآید فلک در گوشش صریر کلک تو همچون نوای باربدست

1 بدر دین حاکم آفاق مبارک تویی انک گلبن ملک ز تو تازه و تر بشکفته ست

2 آستین کرمت بی غرض دنیاوی صد ره از روی جهان گرد حوادث رفته ست

1 نهی زلفین عنبر بار بر دوش حدیث ما نیاری هیج در گوش

2 خروش ما زخواری ناشنیده چرا خیره نهی زلفین بر گوش؟