ای مرا همچو جان و از جان به
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
1 ای مرا همچو جان و از جان به بامدادان نشاط کن، برجه
2 دی به مهرست مهربانی کن کز همه چیز مهربانی به
3 سخن از عز ملک سلطان گوی باده بر یاد ملک سلطان ده
4 شه ملک ارسلان که عالم را غرقه کردست در عطای فره
5 مایه جود او ز دریا بیش پایه جاه او ز گردون به