ای شیر خدا علی عالی از نیر تبریزی لآلی منظومه 49

1 در کمالت چه دهم داد سخندانی را حد گذشته است از آنصورت انسانی را

2 جرم دل نیست که چشم از تو بگرداند باز اختیاری نبود کشتی طوفانی را

1 چون گرفتند ره کوی شهادت در پیش زمرۀ خیل اسیران به هزاران تشویش

2 هر یکی نعش شهیدی به بر آورد چو جان کرد با همدم خود شرح پریشانی خویش

1 آه چشم خامه ام خونبار شد کار محنت نامه ام دشوار شد

2 دور و ارون سپهر نیل فام داد خاصانرا مکان در بزم عام