1 ای جان جهان به حق احسانت مرو مستم مستم ز شیر پستانت مرو
2 اندر قفسم شکر می افشان و مرو ای طوطی جان زین شکرستانت مرو
1 گفت من تیغ از پی حق میزنم بندهٔ حقم نه مامور تنم
2 شیر حقم نیستم شیر هوا فعل من بر دین من باشد گوا
1 مرا اگر تو نخواهی منت به جان خواهم وگر درم نگشایی مقیم درگاهم
2 چو ماهیم که بیفکند موج بیرونش به غیر آب نباشد پناه و دلخواهم
1 هله هش دار که در شهر دو سه طرارند که به تدبیر کلاه از سر مه بردارند
2 دو سه رندند که هشیاردل و سرمستند که فلک را به یکی عربده در چرخ آرند
1 بوقلمون چند از انکار تو در کف ما چند خلد خار تو
2 یار تو از سر فلک واقف است پس چه بود پیش وی اسرار تو
1 در هر فلکی مردمکی میبینم هر مردمکش را فلکی میبینم
2 ای احول اگر یکی دو میبینی تو بر عکس تو من دو را یکی میبینم