1 ای دل، بیا و در رخ آن حور می‌نگر بفگن حجاب ظلمت و در نور می‌نگر

2 برخیز و از شراب غمش مست گرد و باز بنشین، در آن دو نرگس مخمور می‌نگر

3 یاری که دل ز دیدن او تازه می‌شود مستورگو: مباش، مستور می‌نگر

4 بر خوان عشق حاجت دست دراز نیست کوته نظر مباش و بهمنشور می‌نگر

5 وقتی که انگبین وصالش کنند بخش خوی مگس مگیر و چو زنبور می‌نگر

6 تنگ شکر به سرد مزاجان بمان و تو از گوشه‌ای چو مردم محرور می‌نگر

7 همچون سگ حریص مکن قصد گردران قصاب را ببین و به ساطور می‌نگر

8 علت حجاب می‌شود اندر میان خلق دست از طمع بدار و به فغفور می‌نگر

9 نزدیک بار اگر ندهندت مجال قرب بنشین و همچو اوحدی از دور می‌نگر