ای سر از آئین وفا تافته از امیرخسرو دهلوی مثنوی 22

1 ای سر از آئین وفا تافته ! وز تو دلم تافتگی یافته !

2 گر چه به غیبت شدئی کینه توز رنجه چه‌داری به حضورم هنوز

3 با چو منی ، دور کن از سر منی چون به صفت من توام و تو منی

4 گر کمر کینه کنی استوار پیش تو بیش از تو درایم به کار

5 ور به مدارا کشد این گفت و گوی نیز نتابم ز وفای تو روی

6 لیک بشرطی که درین رای من جای پدر گیرم و تو جای من