ای فیض بیا بجانب حق رو کن از فیض کاشانی رباعی 44

1 اگر راه یابم ببوم و برت سراپا قدم گردم آیم برت

2 بکویت بیابم اگر رخصتی ببوبت کنم عیش در کشورت

1 گفتم که روی خوبت از من چرا نهان است گفتا تو خود حجابی ورنه رخم عیان است

2 گفتم که از که پرسم جانا نشان کویت گفتا نشان چه پرسی آن کوی بی نشان است

1 تجلی چون کند دلبر کنم شکران تجلی را تسلی چون دهد ازخود نخواهم آن تسلی را

2 بسوزد در تجلی و نسازد با تسلی دل ببخشدگر تسلی جان دهم آن جان تجلی را