ای خداوند که چون مرکب آهو تک تو از وحشی بافقی قطعه‌ 21

1 رسید و آن خم ابرو بلند کرد و گذشت تواضعی که به ابرو کنند، کرد و گذشت

2 نوازشم به جواب سلام اگر چه نداد تبسمی ز لب نوشخند کرد و گذشت

1 خوش است بزم ولی پر ز خائن راز است سخن به رمز بگویم که غیر، غماز است

2 که بر خزانهٔ این رازهای پنهان زد؟ که قفل تافته افتاده است و در باز است

1 تا ابد دولت نواب ولی سلطان باد ملکت سرمدیش نامزد فرمان باد

2 آن عصایی که شکست سر قیصر با اوست پیش قصرت به سر دست کمین دربان باد