ای عارض گل پوش سمن پاش تو خوش از سنایی غزنوی رباعی 221

1 مرد بی حاصل نیابد یار با تحصیل را جان ابراهیم باید عشق اسماعیل را

2 گر هزاران جان لبش را هدیه آرم گویدم نزد عیسا تحفه چون آری همی انجیل را

1 هر زمان از عشق جانانم وفایی دیگرست گر چه او را هر نفس بر من جفایی دیگرست

2 من برو ساعت به ساعت فتنه زانم کز جمال هر زمان او را به من از نو عنایی دیگرست

1 ای ز عشقت روح را آزارها بر در تو عشق را بازارها

2 ای ز شکر منت دیدار تو دیده بر گردن دل بارها