ای دل میر اولیا بتو شاد از فرخی سیستانی قصیده 27

1 ای دل میر اولیا بتو شاد خلعت میر بر تو فرخ باد

2 روی دیوان او مزین گشت تا ترا خلعت وزارت داد

3 لاجرم کار او کنی بنظام لا جرم گنج او کنی آباد

4 خواست تا تو بدو ره آموزی شغل او را قوی کنی بنیاد

5 بس گره کش زمانه سخت ببست رای وتدبیر تو زهم بگشاد

6 خسته باد آن دلی و آن جگری که بشادی تو نباشد شاد

7 که سزاوارتر به خلعت میر از تو ای مهتر بزرگ نژاد

8 آنکه زاد ای بزرگوار ترا از پی رادی وبزرگی زاد

9 از بزرگی ز خلق فرد تویی وین چنین فرد آمدست آزاد

10 تا نباشد چو ارغوان نسرین تا نباشد چو نسترین شمشاد

11 دیرزی وانکه عز تو طلبد همچو تو شاد باد و دیر زیاد