ای یار مخوان ز اشعار الا از فیض کاشانی غزل 507

1 ای یار مخوان ز اشعار الا غزل حافظ اشعار بود بیکار الا غزل حافظ

2 در شعر بزرگان جمع کم یابی تو این هر دو لطف سخن و اسرار الا غزل حافظ

3 استاد غزل سعدیست نزد همه کس لیکن دل را نکند بیدار الا غزل حافظ

4 صوفیه بسی گفتند درهای نکو سفتند دل را نکشد در کار الا غزل حافظ

5 در شعر بزرگ روم اسرار بسی درج است شیرین نبود ای یار الا غزل حافظ

6 آنها که تهی‌دستند از گفتهٔ خود مستند کس را نکند هشیار الا غزل حافظ

7 غواص بحار شعر تا در بکفش افتد نظمی که بود در بار الا غزل حافظ

8 شعری که پسندیده است آنست که آن دارد آن نیست بهر گفتار الا غزل حافظ

9 ای فیض تتبع کن طرز غزلش چون نیست شعری که بود مختار الا غزل حافظ