ای در سر ذرّه ذرّه از عطار نیشابوری مختارنامه 3

1 بعدجوی از نفس سگ گر قرب جان می‌بایدت ترک کن این چاه و زندان گر جهان می‌بایدت

2 باز عرشی گر سر جبریل داری پر برآر ورنه در گلخن نشین گر استخوان می‌بایدت

1 کم شدن در کم شدن دین من است نیستی در هستی آیین من است

2 حال من خود در نمی‌آید به نطق شرح حالم اشک خونین من است

1 روی تو شمع آفتاب بس است موی تو عطر مشک ناب بس است

2 چند پیکار آفتاب کشم قبلهٔ رویت آفتاب بس است

1 ترا در علم معنی راه دادند بدستت پنجهٔ الله دادند

2 ترا از شیر رحمت پروریدند براه چرخ قدرت آوریدند