1 حوری از کوفه به کوری ز عجم دم همی داد و حریفی می‌جست

2 گفتم ای کور دم حور مخور کو حریف تو به بوی زر توست

3 هان و هان تا ز خری دم نخوری ور خوری این مثلش گوی نخست

4 که خری را به عروسی خواندند خر بخندید و شد از قهقهه سست

5 گفت من رقص ندانم به سزا مطربی نیز ندانم به درست

6 بهر حمالی خوانند مرا کاب نیکو کشم و هیزم چست