کنون از میرزا آقاخان کرمانی نامهٔ باستان 98

1 کنون ای مرا ملت هوشمند چرایید در چاه غفلت نژند؟

2 برآیید و بینید کار شگفت به آسان توانید گیتی گرفت

3 ولی تا شناسید از خیر و شر ببایست خواندن حقوق بشر

4 که تا خود بدانید زآئین و راه بد و نیک گیتی نباشد زشاه

5 اگر آگهیتان رسد کم و بیش ببینید هر چیز در دست خویش

6 همه نیک بختی و بیچارگی به دست شما هست یک بارگی

7 چرایید در چاه غفلت اسیر؟ کجایید ای مردم شیرگیر؟

8 چرا چنبری گشت پشت یلی؟ چرا کند شد خنجر زابلی

9 کجایند آن نامداران راد؟ همان ملت آسمانی نژاد

10 کجا شد فریدون با داد و دین؟ که پرداخت از ماردوشان زمین

11 کجا رفت آن کاوه ی نیک نام؟ که در کشور انداخت بلوای عام

12 برانداخت آین ضحاک را چنان اژدها دوش ناپاک را

13 کجایند آن پهلوانان نیو؟ چو شیدوس و گستهم و گودرزوگیو

14 بزرگی ایران چرا شد به سر؟ چرائید نومید از دادگر؟

15 «فریدون فرخ فرشته نبود زمشک و زعنبر سرشته نبود»

16 ز اژدر کشی یافت او فرهی تو اژدر کشی کن فریدون توئی

17 منالید چندان زشاه و وزیر جوانست دستور و شاه است پیر

18 به ویژه که چونین شه باهنر نبسته است بر تخت ایران کمر

19 همش رای فرخ همش زور هنگ به خشکی پلنگ و به دریا نهنگ

20 فراوان هنرها و رایش نکو سزد گر نگیری به بد یاد او

21 شهنشاه ما ناصرالدین بود طرفدار قانون و آیین بود

22 دو صد حیف کاین پادشه بی کس است فرید است و بی یار و بی مونس است

23 دریغا اگر مردم نیک رای ببودند بر پای تختش بپای

24 اگر بود او را چه بوذرجمهر ز نوشیروان بر گذشتی به مهر

25 و گر ملتی داشتی با خبر گذشتی زاسکندر نامور