نوری ز جمال خود بروزن فگنم از عمعق بخاری رباعی 11

1 دهانت، ای اغل، گنده ریش، گنده بغل همی کند همه شب گوه سگ بدندان حل

2 همه جهان زره کون همی ریند و تو باز گه از دهان ریی و گه ز کون و گه ز بغل

1 گویی که هست مردم چشمم چو آبخو یا خود چو ماهی است که دارد در آب خو

1 با جام باده در وطن امروز بر فروز آن گوهری که هست مدد در صفای جان

2 قد بلند او بمثل مثل نارون رنگ عجیب او بصفت رنگ ناردان