نهفتن به عمری غم آشکاری از پروین اعتصامی قطعه‌ 77

1 نهفتن به عمری غم آشکاری فکندن به کِشتِ امیدی شراری

2 به پای نهالی که باری نیارد جفا دیدن از آب و گل، روزگاری

3 به بزم فرومایگان ایستادن نشستن به دریوزه در رهگذاری

4 ز بیم هژبران، پناهنده گشتن به گرگی سیه‌دل، به تاریک‌غاری

5 ز سنگین‌دلی، خواهشِ لطف کردن سوی ناکسی، بردن از عجز کاری

6 به جای گل آرزویی و شوقی نشاندن به دل، نوک جانسوز خاری

7 به دریا در افتادن و غوطه خوردن نه جستن پناهی، نه دیدن کناری

8 زبون گشتن از درد و محروم ماندن بهر جا برون بودن از هر شماری

9 شنیدن ز هر سفله، حرف درشتی ز مردم کشی، خواستن زینهاری

10 به آهی، پراکنده گشتن چو کاهی ز بادی، پریشان شدن چون غباری

11 بسی خوشتر و نیک‌تر نزد دانا ز دمسازیِ یارِ ناسازگاری