به سمع خواجه رسان ای ندیم از حافظ شیرازی قطعه 11

1 دردم از یار است و درمان نیز هم دل فدای او شد و جان نیز هم

2 این که می‌گویند آن خوشتر ز حسن یار ما این دارد و آن نیز هم

1 ای دل آن دم که خراب از می گلگون باشی بی زر و گنج به صد حشمت قارون باشی

2 در مقامی که صدارت به فقیران بخشند چشم دارم که به جاه از همه افزون باشی

1 افسر سلطان گل پیدا شد از طرف چمن مقدمش یا رب مبارک باد بر سرو و سمن

2 خوش به جای خویشتن بود این نشست خسروی تا نشیند هر کسی اکنون به جای خویشتن

1 ما ز یاران چشم یاری داشتیم خود غلط بود آنچه ما پنداشتیم

2 تا درخت دوستی بر کی دهد حالیا رفتیم و تخمی کاشتیم

1 واعظان کاین جلوه در محراب و منبر می‌کنند چون به خلوت می‌روند آن کارِ دیگر می‌کنند

2 مشکلی دارم ز دانشمندِ مجلس بازپرس توبه فرمایان چرا خود توبه کمتر می‌کنند؟

1 هر دوست که دم زد ز وفا دشمن شد هر پاکروی که بود تردامن شد

2 گویند شب آبستن و این است عجب کاو مرد ندید از چه آبستن شد