نه تنها بندهٔ بالای از شاطرعباس صبوحی غزل 30

1 نه تنها بندهٔ بالای موزونت صنوبر شد علم شد، سردوبان شد، نیشکر شد، نخل نوبر شد

2 نه تنها گل ز نرمی شرمگین شد پیش اندامت کتان شد، پرنیان شد، حلّه شد، دیبای اخضر شد

3 نه تنها شور بر پا شد که دوش از بزم ما رفتی بلا شد، فتنه شد، آشوب شد، غوغای محشر شد

4 نه تنها یاسمن شد سخرهٔ سیمین بنا گوشت سمن شد، نسترن شد، لاله شد، نسرین صد پر شد

5 نه تنها مدّعی شد کامران از زلف پر چینت صبا شد، شانه شد، مشّاطه شد، عنبرچهٔ زر شد

6 نه تنها شد صبوحی از غم هجران تو محزون فغان شد، ناله شد، خونین جگر شد، دیده تر شد