1 کارم چو زلف یار پریشان و درهمست پشتم به سان ابروی دلدار پرخمست

2 غم شربتی ز خون دلم نوش کرد و گفت این شادی کسی که در این دور خرمست

1 مغی در به روی از جهان بسته بود بتی را به خدمت میان بسته بود

2 پس از چند سال آن نکوهیده کیش قضا حالتی صعبش آورد پیش

1 یکی متفق بود بر منکری گذر کرد بر وی نکو محضری

2 نشست از خجالت عرق کرده روی که آیا! خجل گشتم از شیخ کوی!

1 عشقبازی نه من آخر به جهان آوردم یا گناهیست که اول من مسکین کردم

2 تو که از صورت حال دل ما بی‌خبری غم دل با تو نگویم که ندانی دردم

1 بگذشت و چه گویم که چه بر من بگذشت سیلاب محبتم ز دامن بگذشت

2 دستی به دلم فرو کن ای یار عزیز تا تیر ببینی که ز جوشن بگذشت