1 باد نوروزی ره بستان گرفت دست عاشق دامن جانان گرفت

2 نو عروسان چمن را دست ابر پای تا سر در در و مرجان گرفت

3 صبح خندان چون دمی از صدق زد حالی آن دم در گل خندان گرفت

4 همچو بیماران دیگر باد را آرزوی صحن سروستان گرفت

5 گل فروشست از سر خوبان باغ ابر کز چشمش جهان طوفان گرفت

6 دست بر عالم فشاند آزاد وار سرو چون کارجهان آسان گرفت

7 عزم استقبال گل دارد درخت از شکوفه سیم در کف زان گرفت

8 جامهای گازری در سر کشید شاخ را چون در چمن باران گرفت

9 هر درختی کو قد یارم بدبد از تعجّب دست در دندان گرفت

10 چون صبا نشناخت کس قدر بهار زان چنانش در میان جان گرفت