.............................. از قدسی مشهدی غزل 402

1 .............................. ..............................ا می‌کشم

2 او فراهم می‌کشد چو غنچه جیب از روی ناز من به صد امید، دامان تمنا می‌کشم

3 وصل را زان دوست می‌دارم که هجران در پی است از برای دیده آن خاری که از پا می‌کشم

4 در چمن چون غنچه تا کی می‌توان دلتنگ زیست؟ خویش را چون لاله بر دامان صحرا می‌کشم

5 عشقت از غیرت ز خود می‌داشتم پنهان، کنون اندک اندک از زبان خویشتن وا می‌کشم

6 قدسی از آسیب سوز سینه و سیلاب اشک رخت خود را گه به آتش، گه به دریا می‌کشم