1 کس به تدبیر سفله ملک نراند نامه در نور برق نتوان خواند

2 رای کم عقل نور برق بُوَد خاصه جایی که بیم غرق بُوَد

3 شاه تا زفت و بی‌خرد نبود جفت او خود وزیر بد نبود

4 شاه را آید ارچه شیر ژیان روز نیک از وزیر بد به زیان

5 در مشورت نیافت کس مقصود از دو بی‌اصل سست رای و حسود

6 زانکه در ملک از این دو ناهشیار کرگس و جغد را برآید کار

7 تا دو نحس از چنین دو دیوانه آن غذی یابد این دگر خانه

8 پیشکار ملوک بی‌تدبیر جغد باشد میان خلق خفیر

9 مرد را علم و حلم باید جفت ورنه عدل از میان خلق نهفت

10 ملک بر رای شاه مقصورست رای او گر قویست منصورست

11 رای شه جز صواب نپذیرد باز مردار و موش کی گیرد

12 پس عطا بخشدش گه و بیگاه زانکه باشد گزین خلق اله

13 خواجه را کز ملک عطا نبود دان که در رای بی‌خطا نبود

14 مملکت را ثبات در خردست بی‌خرد مرد همچو غول و ددست

15 بی‌نوا اگر خطا کند تدبیر تو خطای ورا ببخش و مگیر