نه مراست حسن خصلی به از نظیری نیشابوری غزل 464

1 نه مراست حسن خصلی به عیار سربلندان نه خوش آمدی موافق به مذاق خودپسندان

2 به خیال نقش و رنگم ز دو دیده خواب برده خم ابروی نگارین چو شب نگاربندان

3 به تک و دو اندرین ره نرسم به گرد مردی که بر اسب چوب تازم پی بادپا سمندان

4 به چراغ تیره بختان دم خسته می فروشم که ز ناکسی نیرزم به فروغ ارجمندان

5 به هوس پزیم سودا من و آهوی خطایی به خطا فرو نیاید سر عنبرین کمندان

6 دل سوگوار ما را بت شوخ و شنگ باید می تلخ تر مناسب به مزاج دردمندان

7 به کسی نشین «نظیری » که به نیش نوش بخشد چه تمتع و حلاوت ز حدیث بی گزندان