نیک از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 893

1 نیک بدست آنک او شد تلف نیک و بد دل سبد آمد مکن هر سقطی در سبد

2 آنک تواضع کند نگذرد از حد خویش یابد او هستی باقی بیرون ز حد

3 وا کن صندوق زر بر سر ایمان فشان کآخر صندوق تو نیست یقین جز لحد

4 تو لحد خویش را پر کن از زر صدق پر مکنش از مس شهوت و حرص و حسد

5 هر چه تو را غیر تو آن بدهد رد کنی چون بدهی تو همان دانک شود بر تو رد

6 قلب میاور بدانک غره کنی مشتری ترس ز ویل لکل جمع مالاوعد

7 آنک گشادی نمود نفس تو را تنگیست گفت خدا نفس را بسته امش فی کبد