تار قانون جهان ساز نگردد از قصاب کاشانی غزل 169

1 تار قانون جهان ساز نگردد هرگز به کس این ساز هم‌آواز نگردد هرگز

2 پای بیرون منه از خویش که مرغ تصویر زخمی چنگل شهباز نگردد هرگز

3 رمز خون‌ریزی مژگان تو دل داند و بس دیگری آگه از این راز نگردد هرگز

4 هست عمری که به قربان سرت می‌گردم مرغ دل مانده ز پرواز نگردد هرگز

5 به توکل فکن این کار که با ناخن سعی گره افتد چو به دل باز نگردد هرگز

6 پاک طینت نکشد زحمت سوهان قصاب مهر محتاج بپرداز نگردد هرگز