هرگزم چون لاله دل بی داغ ته بر ته مباد
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
1 هرگزم چون لاله دل بی داغ ته بر ته مباد تا بود غم، در دلم آسودگی را ره مباد!
2 دل گریبانگیر وصل و دیده محروم از نگاه جامه نیک‌اختری بر قد کس کوته مباد!
3 هرکه را بینم به او همراه، می‌میرم ز رشک سایه هم یا رب به آن سرو سهی همره مباد!
4 من ز آب تیغ، عمر جاودانی یافتم یا رب از ذوق شراب عشق، خضر آگه مباد!
5 هرکه با من بود، روز طالعش گردید شب تیره‌بختم، هیچ‌کس را پهلوی من ره مباد!
6 دور ازو پرسند یارانم که قدسی حال چیست بزم، بی شمع و چراغ و آسمان بی مه مباد!
ادامه توضیحات شاعر