نکو نام جانی، از واعظ قزوینی دیوان اشعار 21

1 نکو نام جانی، ولادت چو یافت فلک گفت: لطف حقش یار باد

2 ز پیوند اقبال و دولت مدام نهال جوانیش پر بار باد

3 ز فیض هوای عنایات حق گل زندگانیش بی خار باد

4 ثمین گوهر درج اقبال و جاه که نامش در گوش گفتار باد

5 پی مولدش عقل تاریخ گفت: که:«حقش همیشه نگهدار باد»!