1 نگارا چند ازین پیمان شکستن ز پیشانی دل سندان شکستن

2 کمان ابروان در هم کشیدن وزو در جان من پیکان شکستن

3 سر زلف تو ان نا تندرستت که باشد عادتش پیمان شکستن

4 لبت را رسم باشد گاه خنده گهر را کار در دندان شکستن

5 شکر را عیش شیرین تلخ کردن قدح را خنده اندر جان شکستن

6 دهانت راست عادت وقت گفتار زشکّر پستۀ خندان شکستن

7 دلم زندان غم گشتست و این راست همیشه عادت زندان شکستن؟

8 چه مردی باشد اندر عهد بستن بدشواری و پس آسان شکستن؟

9 بدین سستی که پیمان تو باشد بیک ساعت دو صد بتوان شکستن