1 نگار سرو قد گلعذار من آمد قرار جان و دل بیقرار من آمد

2 مرا ز طعنه خلق و ز جور دور فلک چه غم کنون که بت غمگسار من آمد

3 مهی که از بر من رفته بود چندی وقت ز سیر چرخ کنون بر کنار من آمد

4 سزد که بیش ننالم ز ریش نیش جفا کنون که مرهم جان فکار من آمد

5 چه احتیاج مرا بعد از این بسرو و چمن کنون که سرو قد گلعذار من آمد

6 هزار شکر که بار دگر بر غم حسود مراد خاطر امیدوار من آمد

7 رسید یار و حسین شکسته میگوید چه غم ز دشمنم اکنون که یار من آمد