زبان ناصح اگر زهر قاتلی از اسیر شهرستانی غزل 237

1 مست نازی نتوان گفت که ما را دریاب سوی خود بین و دل اهل وفا را دریاب

2 هر نسیمی که وزد نامه فارغبالی است خار صحرای جنون باش و هوا را دریاب

1 چه حرف مهر و وفا گوش کرده ای از ما چه دیده ای که فراموش کرده ای از ما

2 بهار سوختگی چاک دلق عریانی است چه شعله ها که قصب پوش کرده ای از ما

1 پری گشته آیینه دار هوا توان دیدن از روی کار هوا

2 چرا مست و مجنون نباشد کسی هوای بهار و بهار هوا