نادر از عالم توحید کسی از سعدی شیرازی غزل 1081

1 نادر از عالم توحید کسی برخیزد کز سر هر دو جهان در نفسی برخیزد

2 آستین کشتهٔ غیرت شود اندر ره عشق کز پی هر شکری چون مگسی برخیزد

3 به حوادث متفرق نشوند اهل بهشت طفل باشد که به بانگ جرسی برخیزد

4 سنگ‌وش در ره سیلاب کجا دارد پای هر که زین راه به بادی چو خسی برخیزد

5 گر چه دوری به روش کوش که در راه خدای سابقی گردد اگر بازپسی برخیزد

6 سعدیا دامن اقبال گرفتن کاریست که نه از پنجهٔ هر بوالهوسی برخیزد