کار من در عاشقی جز با غم از فضولی بغدادی غزل 177

1 کار من در عاشقی جز با غم یاری نماند گو برو عقل از سرم با او مرا کاری نماند

2 رفت مژگانم بسیل اشک از اطراف چشم در ره خیل خیال گلرخان خاری نماند

3 عاشقان را تیغ بی صبری ز دام غم رهاند جز دل زار گرفتارم گرفتاری نماند

4 خواهدم افکند ضعف از پا چنین کز سیل اشک در فضای دهر بهر تکیه دیواری نماند

5 هر که بود از صحبت دلگیر من دامن کشید همدمم در بزم غم جز ناله زاری نماند

6 با که بنمایم متاع خویش در بازار دهر جوهر اسرار معنی را خریداری نماند

7 شد فضولی نقد عمرم صرف در ایام غم بهر اظهار غم ایام غمخواری نماند