1 آتش مزاج من بگذار این عتاب را چین بر جبین ندیده کسی آفتاب را

2 گردون به دوستی نبرد پیچشم ز کار گردد زبون چو رشته دهد باز تاب را

3 بر دیده شد حرام، غنودن که عاشقان اول کلید چاره شکستند خواب را

4 نور نظر چگونه نسوزد به دیده‌ها جایی که برق حسن بسوزد نقاب را

5 اشکم تمام گشت چو آتش زدم به دل خون برطرف شود چو بسوزی کباب را

6 نگسست ربط گریه ز ناسورهای دل ظرف قدیم زود رساند شراب را

7 خون شد دلم ز حسرت پیکان غمزه‌ات کس بر گلوی تشنه نمی‌بندد آب را

8 بوی نگار من به چمن بردی ای نسیم کردی ز رشک در رگ گل خون گلاب را