اشکم به گلشن دل صد پاره از اسیر شهرستانی غزل 274

1 اشکم به گلشن دل صد پاره می رود حسرت به باغبانی نظاره می رود

2 برق نگاه گرم تو آیینه را گداخت آتش به چشم روشنی خاره می رود

3 در گلشنی که دود بجوشد ز رنگ گل خون فسرده از رگ فواره می رود