خاک توام مرا چه خوری از خاقانی شروانی غزل 355

1 خاک توام مرا چه خوری خون به دوستی جان منی مرا مکش اکنون به دوستی

2 ای تازه گل که چون ملی از تلخی و خوشی چند از درون به خصمی و بیرون به دوستی

3 مانی به ماه نو که بشیبم چو بینمت چون شیفته شوم کنی افسون به دوستی

4 خونم همی خوری که تو را دوستم بلی ترک این‌چنین کند که خورد خون به دوستی

5 تو دشمنی نه دوست که بر جان من کنند ترکان غمزهٔ تو شبیخون به دوستی

6 سرهای گردنان به شکر می‌برد لبت کان لب نهان کشی است چو گردون به دوستی

7 خاقانی از تو چشم چه دارد به دشمنی چون می‌کنی جفای دگرگون به دوستی