جرعه‌ام را جام و مینا تنک از فیض کاشانی غزل 308

1 جرعه‌ام را جام و مینا تنک شد مستیم را دار دنیا تنک شد

2 اشک و آهم را دگر جائی نماند هفت گردون هفت دریا تنک شد

3 تنک گردد سینه چون دل شد فراخ از فراخی سینه را جا تنک شد

4 چون قفس شد بر روان حسن و خیال عالم پنهان و پیدا تنک شد

5 وقت شد کز آسمان هم بگذرم منظرم را زیر و بالا تنک شد

6 پشت بر این توده باید کرد و رفت گردشم بر روی صحرا تنک شد

7 جان درین عالم نمی‌گنجد دگر می‌روم آنجا که اینجا تنک شد

8 ساغرم سرشار شد از فیض حق آب شد بسیار دریا تنک شد

9 یافتم چون ره بعشرتگاه قدس بر دلم عقبا و دنیا تنک شد

10 سینه بیش از کوه دارد تاب فیض نور حق را طور سینا تنک شد

11 عمر شد در آرزوی دل تبه روزگارم در تمنا تنک شد