دل بیچاره‌ام گم شد به از حسین خوارزمی غزل 142

1 دل بیچاره‌ام گم شد به کوی یار می‌جویم دل گم‌گشتهٔ خود را از آن دلدار می‌جویم

2 ز گلشن‌های روحانی چنین بلبل که من دارم قفس چون بشکند او را در آن گلزار می‌جویم

3 چو چشم او به عیاری روان و قلب می‌دزدد من بیدل متاع خود از آن عیار می‌جویم

4 چو دانستم که آن عیسی پی تیمار می‌آید دل آشفته خود را کنون بیمار می‌جویم

5 چنان با سوز عشق او خوشستم دل که در محشر به جای شربت کوثر حریق نار می‌جویم

6 اگر گه‌گه ز بی‌خویشی نظر در عالم اندازم از او آیینه می‌سازم در او دیدار می‌جویم

7 چنان بختی که در خوابش شهنشاهان همی‌یابند چو رهبر بخت بیدارش من بیدار می‌جویم

8 حسین این تاج‌داری‌ها مرا کی در نظر آید سر سودایی خود را به زیر دار می‌جویم