خود رنجم و خود صلح کنم عادتم از وحشی بافقی غزل 63

1 خود رنجم و خود صلح کنم عادتم اینست یک روز تحمل نکنم طاقتم اینست

2 بر خنجر الماس نهادم ز تو پهلو آسوده دلا بین که ز تو راحتم اینست

3 جایی که بود خاک به سد عزت سرمه بیقدر تر از خاک رهم، عزتم اینست

4 با خاک من آمیخته خونابهٔ حسرت زین آب سرشتند مرا ، طینتم اینست

5 میلم همه جاییست که خواری همه آنجاست با خصلت ذاتی چه کنم فطرتم اینست

6 وحشی نرود از در جانان به سد آزار در اصل چنین آمده‌ام ، خصلتم اینست