گریزان خودم از شرم بی‌تابی از اسیر شهرستانی غزل 834

1 گریزان خودم از شرم بی‌تابی پناهی کو سراپا حرف تقصیرم زبان عذرخواهی کو

2 به طالع دولت بیدار (و) زخم کاریی دارم ز گرد سرمه جوهردار شمشیر نگاهی کو

3 چو در محشر ز خون کشتگان رحمت به جوش آید مرا در بی‌گناهی خوش‌تر از چشمت گواهی کو

4 چه خواهی گفت با این بی‌زبانی‌ها اسیر آخر اگر پرسد ز فریاد خموشی عذرخواهی کو