نگار من چو بتاراج عقل و دین از نیر تبریزی غزل 68

1 نگار من چو بتاراج عقل و دین خیزد غبار لشگرش از ترک تا بچین خیزد

2 ملفق است بهم نیش و انگبین چه عجب خطی سیه گر از آنسکان انگبین خیزد

3 زهی خلف که دمادم ز آسمان و زمین بمادر و پدر پاکت آفرین خیزد

4 نه چونتو کوکب درخشان ز آسمان تابد نه چونتو سروسهی قامت از زمین خیزد

5 بگلشن تو خزان و بهار یکسانت چو گل بیاد خزان رفت یاسمین خیزد

6 زیکدو جرعه بگلزار چهره ده آبی نظاره کن که چه گلهای آتشین خیزد

7 دو چشم مست دو لب مست و هرچه خواهی مست نعوذ بالله اگر شحنه از کمین خیزد