ماه من از خانه مست از بابافغانی شیرازی غزل 199

1 ماه من از خانه مست شب بهوای که شد ساقی بزم که گشت شمع سرای که شد

2 دولت دیدار او باز کرا رخ نمود آینه ی حسن او روی نمای که شد

3 غمزه پنهانیش آفت جان که گشت خنده ی زیر لبش باز بلای که شد

4 عشوه و نازش کرا داد بشوخی فریب مکر و فسونش دگر مهر و وفای که شد

5 گرنه بمستان خویش چاک گریبان نمود جامه ی صد ناتوان چاک برای که شد

6 بر سر زانوی که مانده سرو خواب کرد هیکل و بازوی او دست دعای که شد

7 بر دل سخت که داشت آه فغانی اثر هر نفس گرم او داغ جفای که شد