لبم از زمزمه یاد تو خاموش از غالب دهلوی غزل 115

1 لبم از زمزمه یاد تو خاموش مباد غیر تمثال تو نقش ورق هوش مباد

2 نگهی کش به هزار آب نشویند ز اشک محرم جلوه آن صبح بناگوش مباد

3 هوس چادر گل گر ته خاکم باشد خاکم از نقش کف پای تو گلپوش مباد

4 وعده گردیده وفا طره پریشانی را یارب امشب به درازی خجل از دوش مباد

5 غیر اگر دیده به دیدار تو محرم دارد فارغ از انده محرومی آغوش مباد

6 گهری کش نظر از همت پاکان نبود صرف پیرایه آن گردن و آن گوش مباد

7 هر که را رخت نمازی نبود از نم می جای در حلقه رندان قدح نوش مباد

8 رهرو بادیه شوق سبک سیرانند بار سر نیز درین مرحله بر دوش مباد

9 مفتیان باده عزیزست مریزید به خاک جوشد از پرده دگر خون سیاووش مباد

10 همه گر میوه فردوس به خوانت باشد غالب آن انبه بنگاله فراموش مباد