کام جانم با من و من در پی کامم از قدسی مشهدی غزل 287

1 کام جانم با من و من در پی کامم هنوز کعبه با خود دارم و در قید احرامم هنوز

2 کی رسد در عشق، لاف پختگی کس را، که من همچو خاکستر ز آتش زادم و خامم هنوز

3 مستی حیرت مرا محروم کرد از ذوق وصل یار در آغوش و من مشتاق پیغامم هنوز

4 از تپیدن‌های دل دانم که بعد از مرگ هم وام باید کرد از سیماب، آرامم هنوز

5 ذوق آغاز محبت بین، که در راه طلب صرف شد عمر و به شوق اولین گامم هنوز

6 زانکه بودی مجلس افروزم، شد ایامی و هست صبح صادق خوشه‌چین از خرمن شامم هنوز

7 اول بزم و مرا ساغر ز زهر رشک پر تا چه خون دل دهد ساقی در انجامم هنوز

8 میل خاطر، آفت بال است صید عشق را قدسی از قیدم رها کردند و در دامم هنوز