مکتوب من به هرکه برد باد از بیدل دهلوی غزل 1068

1 مکتوب من به هرکه برد باد می‌برد تا یاد کس رسیدنم از یاد می‌برد

2 پرواز رنگ من اگر آید به امتحان مانی شکست خامه به بهزاد می‌برد

3 در دیر پا بر آتشم از کعبه سر به سنگ دیگر کجایم این دل ناشاد می‌برد

4 از حرف و صوت جوهر تحقیق رفته گیر آیینه تا نفس زده‌ای باد می‌برد

5 این پیکری‌که تیشهٔ تدبیر جانکنی است ما را همان به تربت فرهاد می‌برد

6 تا گردی از خرام تو باغ تصورست شوق از خودم به سایهٔ شمشاد می‌برد

7 یک موج اگر عنان گسلد سیل‌ گریه‌ام از خاک هند دجله به بغداد می‌برد

8 هرچند دل ز شرم خیال‌ات عرق کند یک شیشه خانه عرض پریزاد می‌برد

9 در آتشم فکن که سپند فسرده‌ام تا سرمه نیست زحمت فریاد می‌برد

10 بیدل بنال ورنه درین دامگاه یأس خاموشی‌ات ز خاطر صیاد می‌برد