خانه‌ام نیمی خراب از گریه از قدسی مشهدی غزل 100

1 خانه‌ام نیمی خراب از گریه نیمی پرگل است همنشینم جغد از یک سو، ز یک سو بلبل است

2 نکته‌ای تا کرده از سیرابی زلفش رقم از رطوبت خامه‌ام گویی که شاخ سنبل است

3 کی به گوشش می‌رسد فریاد محرومان باغ؟ بس که گوش گل ز جوش بلبلان پرغلغل است

4 خواری عشقم مبین، بنگر قبای غنچه را ابره گر از خار دارد، آستر برگ گل است

5 از دل قدسی به شهر و کو چه می‌جویی سراغ؟ جان آن دیوانه، چین زلف و قید کاکل است