از نظر افتادهٔ یاریم مدت‌ها از وحشی بافقی غزل 56

1 از نظر افتادهٔ یاریم مدت‌ها شدست زخم‌های تیغ استغنا جراحت‌ها شدست

2 پیش ازین با ما دلی زآیینه بودش صاف‌تر آهی از ما سر زدست و این کدورت‌ها شدست

3 چشم من گستاخ بین، آن خوی نازک زودرنج تا نگاهم آن طرف افتاده صحبت‌ها شدست

4 بر سر این کین همه خواری چرا باید کشید با دل بی‌درد خود ما را خصومت‌ها شدست

5 زین طرف وحشی یکی سد گشته پیوند امید گرچه زان جانب به کلی قطع نسبت‌ها شدست