دل پر حسرتم از سادگی در بزم از قدسی مشهدی غزل 276

1 دل پر حسرتم از سادگی در بزم تنهایی بساط آرزو با یاد آن سیب ذقن چیند

2 مبر نزدیک عارض، دسته گل بهر بوییدن لب هر غنچه تا کی بوسه زان کنج دهن چیند؟

3 چه بی‌دردست از داغ محبت، آن تماشایی که در گلشن بود تا لاله، نسرین و سمن چیند

4 ز چشم افتادگان را هم صبا محروم نگذارد مشام پیر کنعان، گل ز بوی پیرهن چیند

5 مرا هست از خیالش انجمن چون غنچه در خلوت اگر خلوت‌نشین دامان خویش از انجمن چیند

6 ندارد طبع قدسی چشم بر نیک و بد عالم نه از دریا گهر جوید، نه از مجلس سخن چیند