تخت دل من مسخر از شاه نعمت‌الله ولی رباعی 34

1 رند مستی چو دمی با او برآ از در میخانهٔ ما خوش درآ

2 مجلس ما را غنیمت می شمُر زانکه اینجا خوشتر از هر دو سرا

1 دل ما گشته است دلبر ما گل ما بی حد است و شکّر ما

2 ما همیشه میان گل شکریم زان دل ما قوی است در بر ما

1 سالها در سفر به سر گشتیم عاشقانه به بحر و برگشتیم

2 تا ببینیم نور دیدهٔ خود پای تا سر همه نظر گشتیم